Het vervaardigen van een levensbeschrijving is een traject met obstakels. Hoe gefascineerd de biograaf zelf ook mag zijn door de persoon op wie hij/zij zich richt, die fascinatie behoeft absoluut niet gedeeld te worden. Dat kan hinderlijke consequenties hebben. Financiële ondersteuning voor onderzoek, schrijven en/of de uitgave zal dan onder druk komen te staan. In een eerdere bijdrage aan dit tijdschrift [Literatuur Zonder Leeftijd] heb ik mijn ervaringen hiermee beschreven. Het zich verzekeren van financiële steun is een fikse inspanning en dat behoeft niet tot gunstige resultaten te leiden.
door Aart G. Broek, in Literatuur Zonder Leeftijd, jrg. 31, nr. 102 (voorjaar 2017), pp. 40-57.
De biograaf staat nog meer hindernissen te wachten. In deze bijdrage teken ik er vijf op waarmee ik de afgelopen vijfentwintig jaar te maken kreeg. Deze zijn grotendeels gekoppeld aan personen die verbonden zijn met Curaçao, maar ze betreffen aangelegenheden die als zodanig dat eiland zonder meer overstijgen. Het betreft ervaringen met 1) het sluiten van archieven en het onderbreken van medewerking van erven; 2) de uitputtingsslag die het traject kan zijn voor de hoogbejaarde van wie een levensbeschrijving wordt gemaakt; 3) het ontbreken van toereikend archiefmateriaal over belangwekkende levensjaren; 4) gemankeerde kennis en vaardigheden van [mij als] de biograaf; en 5) gerechtelijke vervolging, dan wel de dreiging ervan.
Lees het artikel hier in pdf: